آیا میدانید اسباببازی جنسی از چه زمانی وارد تاریخ ما انسانها شده است؟
انواع اسباببازیها برای تحریک و ارضای اندام جنسی بدن از جمله واژن، مهبل، آلت جنسی مردانه، مقعد، و نیز نوک پستانها، در خودارضایی یا در رابطه با شریک یا شرکای جنسی استفاده میشوند. بیش از ۴۴ درصد مردان بزرگسال آمریکایی تجربهی استفاده از اسباببازیهای جنسی ارتعاشی (ویبراتور) را دارند. بیش از نیمی از زنان آمریکایی نیز از این اسباببازیهای ارتعاشی استفاده میکنند. استفاده از این وسایل در میان «دگرباشان جنسی» یا همان جامعهی رنگینکمانی معمولتر است. در آمریکا، بیش از ۷۸ درصد مردان همجنسگرا یا دوجنسگرا، ۷۰ درصد زنان همجنسگرا و ۷۹ درصد زنان دوجنسگرا اظهار داشتهاند که تا به حال حداقل یک بار از این نوع وسایل استفاده کردهاند.
سابقهی استفاده از اسباببازیهای جنسی به تمدنهای کهن میرسد. مثلاً در یونان باستان وسایلی با دقت ظرافت برای خودارضایی یا استفاده در رابطه با شریک جنسی ساخته میشد.
سابقهی استفاده از اسباببازیهای جنسی به تمدنهای کهن میرسد. مثلاً در یونان باستان وسایلی با دقت و ظرافت برای خودارضایی یا استفاده در رابطه با شریک جنسی ساخته میشد. به آلت جنسی مصنوعی مردانه «اولیس بوس» گفته میشد. در خاورمیانه نیز آلت جنسی مصنوعی، که از کاشی ساخته میشد و با چرم پوشیده میشد، «مچاچنگ» نام گرفته بود. در موزههای شهرهای اروپایی میتوان نمونههای این اسباببازیهای جنسی شریک خصوصیترین لحظات زندگی افراد را در دورههای مختلف تاریخی دید.
اسباببازیهای مدرن جنسی در قرن نوزدهم به عنوان روشی برای «درمان» آنچه که «بیماری روانی» زنان تلقی میشد، به کار میرفتند و اولین بار در دههی ۱۹۲۰ از اسباببازیهای جنسی به عنوان ابزاری برای لذت جنسی استفاده شد. استفاده از این ابزارها، پس از آن که نقش محوری کلیتوریس در لذت و ارضای جنسی زن مشخص شد، در میان زنان افزایش یافت. برخی تحقیقات نشان میدهد که حتا زمانی که زنان از اسباببازیهای جنسی که به شکل آلت جنسی مردانه ساخته شده برای خودارضایی استفاده میکنند، استفاده از این ابزار برای تحریک بخش خارجی کلیتوریس بیشتر از فرو کردن آنها در واژن رواج دارد.
کالایی شدن اسباببازیهای جنسی
امروزه اسباببازیهای جنسی نیز مانند هر محصول دیگری به تولید انبوه رسیدهاند، در برندهای مختلف عرضه میشوند، و شرکتهای بزرگ برای آنها بازاریابی و تبلیغات میکنند. این ابزارها در شکلها، رنگها، و جنسهای مختلف تولید میشوند. غیر از فروشگاههای آنلاین، در بسیاری از شهرهای بزرگ غربی میتوان فروشگاههای عرضهی اسباببازیهای جنسی را در خیابانهای مرکزی شهر دید. این فروشگاهها معمولاً انواع وسایل لازم برای رابطهی جنسی امن و لذتبخش، مانند فیلمهای اروتیک و پورن، انواع کاندوم زنانه و مردانه، کرمهای مخصوص لیزکننده و روغنهای ماساژ، لباسها و ابزارهایی برای بازی نقشهای مختلف در رابطهی جنسی را نیز عرضه میکنند.
بخش بزرگی از فروش اسباببازیهای جنسی در فضای آنلاین اتفاق میافتد، چرا که این فروشگاهها معمولاً فقط در شهرهای بزرگ شعبه دارند، و از سوی دیگر بسیاری ازخریداران ترجیح میدهند در هنگام خرید این وسایل با فروشندگان روبهرو نشوند، یا حتا در حال ورود به این مغازهها دیده نشوند. این فروشگاههای آنلاین معمولاً به خریدارانشان اطمینان میدهند که اطرافیان متوجه خرید آنها نخواهند شد. این وسایل در بستههایی ارسال میشود که محتوای آن مشخص نیست، و در روی بستهی پستی و صورت حساب کارت بانکی خریدار نامی از فروشگاه محصولات جنسی دیده نمیشود. با وجود رواج استفاده از اسباببازیهای جنسی در کشورهای غربی، خرید این ابزارها و حتا استفاده از آنها هنوز به نوعی تابو محسوب میشود.
آیا اسباببازیهای جنسی رهاییبخش اند؟
برخی از فمینیستها و برابریخواهان با فروشگاههایی از این دست چندان موافق نیستند. آنها استدلال میکنند که، در این فروشگاهها وسایلی عرضه میشود که زن را به یک شیء و کالای جنسی در خدمت ارضای نیازهای مرد تقلیل میدهد. آنها همچنین استدلال میکنند که استفاده از این وسایل، سکس را کالایی کرده، لذت جنسی را نیازمند به مصرف بیشتر جلوه میدهد، و تماس افراد با بدن خود و شریک جنسیشان را کاهش میدهد. در مقابل، گروهی دیگر از فمینیستها استدلال میکنند که، این وسایل باعث تنوع در رابطههای جنسی یکنواخت زوجها میشود.
دربارهی اسباببازیهای جنسی مختلفی که به شکل آلت جنسی مردانه ساخته میشوند نیز نظرات مختلفی وجود دارند. گروهی از فمینیستها از این ابزارها استقبال میکنند چرا که دخول را از انحصار مردان خارج میکند، اما گروهی دیگر استدلال میکنند که این ابزارها ایدهی اهمیت محوری آلت جنسی مردانه در سکس و نیز این تفکر را که ارضای جنسی زن وابسته به دخول آلت مردانه است، بازتولید میکند.
پورن فمینیستی به دنبال آن است که سکسوالیتهی گروههای به حاشیه رانده، یعنی زنان و دگرباشان جنسی، را مشاهدهپذیر کند.
یکی دیگر از انتقادهای اصلی مخالفان، فروش فیلمهای پورن در این فروشگاهها است. گروهی از فمینیستها، با انتقاد از تبدیل زنان به شیء جنسی در خدمت ارضای نیازهای جنسی مرد و همچنین خشونت علیه زنان در بسیاری از این فیلمها، خواهان ممنوعیت تولید و فروش فیلمهای پورن هستند. علاوه بر این، بسیاری از متخصصان دربارهی تأثیر سوء نشان دادن تصاویر غیرواقعی از اندازهی اندامهای جنسی، مدت زمان تحریک و ارضای جنسی، شکل بدن، و مسائلی از این دست هشدار میدهند. اما از سوی دیگر، در سالهای اخیر بحث دربارهی پورن فمینیستی یا آلترناتیو نیز در میان دانشگاهیان و فعالان اجتماعی معمول شده است و فیلمهای زیادی با این ایده تولید شدهاند، هرچند هنوز بحث بر سر این که آیا پورن فمینیستی و آلترناتیو نگاه مردسالارانهی سایر فیلمهای پورن را بازتولید میکند یا نه ادامه دارد.